piątek, 30 listopada 2012

Kalendarz adwentowy

Hej, hej kochane dziewczyny (i chłopaki?)!!!!
Siedziałam wczoraj do pierwszej w nocy, kleiłam, pisałam, przyczepiałam...
I wreszcie jest!
Mój pierwszy kalendarz adwentowy dla moich dzieci! Zainspirowana pomysłem Asi postanowiłam zrobić kalendarz adwentowy, taki tylko nasz, specjalny, niepowtarzalny i jedyny:)
Już jakiś czas temu zrobiłam sobie taką ni to "memo-board", ni to ramkę, którą możecie obejrzeć TUTAJ
Wczoraj postanowiłam zmienić (na czas adwentu!) przeznaczenie mojej kochanej ramki.

Użyłam sznurka, papieru pakowego, kolorowych taśm ozdobnych i wszystkich innych szpargałów, nawiązujących do Świąt Bożego Narodzenia (kwiaty anyżku, aniołki, krasnale, perełki, biedronki serduszka z masy solnej...)
Pomysł jest taki, że na każdej karteczce jest napisane, za co kochamy nasze dzieciaki. Tak po prostu co w nich lubimy, jakie mają zalety, co sprawia, że są wyjątkowi...

Adaś pewnie nic z tego nie zrozumie, ale starszy mam nadzieję, że zapamięta:)

Nie wiem, czy biedronka to taki świąteczny akcent, ale jej czerwień tak współgra z szarością papieru pakowego, że musiałam ją przykleić! Zresztą, gdzie ja bym nie przykleiła biedronki???albo serduszka???hihihihi
Oczywiście czym byłby kalendarz adwentowy bez swoich cukierasów???
Będę je zawieszać sukcesywnie, bo pod moją nieobecność na pewno jakieś "chochliki" by je podjadły...Codziennie obok karteczki zawiśnie mała sakieweczka z drobnymi słodyczami:) 
 Strasznie cieszy mnie fakt, że nasze cztery kąty powoli przybierają świąteczny charakter! Jeszcze nie wszystko jest, czekam na parę przesyłek, muszę dokupić parę drobiazgów, ale powoli czuć już zbliżające się święta...
Miłego weekendu Wam życzę!!!!Ciekawe czy u Was już świąteczna atmosfera w pełni? Jakie dekoracje zrobiłyście? U niektórych już podglądałam i aż dech zapiera jakie cudności....
Buziaki!!!!!!!!!!
Marta

wtorek, 27 listopada 2012

Dzieciaki do kuchni!!!!!

Tak można nazwać nasze ostatnie poczynania kulinarne hihi a Pomysł przyszedł sam: gdy w domu za dużo bułek (i to takich wczorajszych;), resztki serów pleśniowych czy suszonych pomidorów, to trzeba coś wymyśleć!!!
No i wymyśliłam dzisiaj na kolację zapiekanki/grzanki fantazyjne...
Jedne z pesto, mozarellą, kaparami i suszonymi pomidorami...
Inne z serem typu camembert i żurawiną...
Jeszcze inne z kurkami zesmażonymi z cebulką, posypane pietruszką i parmezanem...
Wszystkie wkładamy do nagrzanego piekarnika na ok 15-20 minut. I gotowe!
Grzaneczki znikały z prędkością światła:)))
Janek zachwycony, wpadł w twórczy zapał (muszę przyznać, że coraz bardziej kręci go gotowanie i pogdlądanie mamy!) Może nie uwierzycie, ale tymi grzankami oderwałam go od ulubinej kreskówki!!!!!
Cieszę się, że próbuje różnych smaków, jest ciekawy i naprawdę sprawia mu to radość! a druga moja obserwacja: jak sam coś zrobi to zje dwa razy więcej!

Także mój apel na dziś: dziaciaki do kuchni!!!!!



I tradycyjnie już najmłodszy podjadacz schywtany na gorącym uczynku;)
Buziaki!!!!
Biorę się za kalendarz adwentowy i mam nadzieję, że do weekendu go skończę!
Taki włąsnoręcznie zrobiony, specjalnie dla moich chłopaków, tyle już się u Was dziweczyny naoglądałam, że muuuuszę zrobić swój i już!
Miłej nocki:)
Marta....

sobota, 24 listopada 2012

Udało się!!!!

Udało się!!!!
Wygospodarować trochę czasu.....kupić "sztuczny" mech.....znaleźć w domu świece i literki...
I zrobić adwentową dekorację:)
Może i trochę ascetyczna, ale hołduję zasadzie "less is more" i to nie tylko przy dekorowaniu domu:)
Powiem szczerze, że zakup porcelanowych literek to był strzał w dziesiątkę! Można nimi udekorować niemal wszystko...
Zwracam uwagę na cudnej urody "grudzień" w tle. Widziałam już różne kolory tego kwiatka, ale jeszcze nigdy w takim bladym różu...CUDO!!!! Zastąpił wrzos, który zasuszony zagościł w przedpokoju:)
Cieszę się, że moje mieszkanko powoli nabiera świątecznego wyglądu. Z pudełek wyciągam wszelkie dekoracje związane z okresem przedświątecznym, zamawiam wstążeczki i dekoracje, powoli szykuję ozdoby na choinkę...Chciałabym tak bardzo, żeby w tym roku była ona ustrojona "hand made"-owymi ozdobami....Ale to się jeszcze okaże, jak czas pozwoli. Grudzień to dla mnie wyjątkowo intensywny miesiąc, kiedy to przypadają urodziny czterech najbliższych mi osób. Zorganizowanie imprez urodzinych jak i kupno prezentów już dzisiaj spędzają mi sen z powiek! 
Ale co tam, dam radę:)))
Wracam do chłopaków, bo dzisiaj kino domowe z popcornem i filmem "Kevin sam w domu":)))))
Jak widać wszystko w klimacie bożonarodzeniowym hihihihi
Miłego wieczoru!
Marta


piątek, 23 listopada 2012

PasteLOVE śniadanie!

Witajcie kochani!!!
U mnie piątek a to oznacza leniwe poranki, brak pośpiechu, celebrowanie śniadania...
Dzisiaj postawiłam na pastele: kocham je zarówno w kuchni jak i w garderobie;)
I w takiej oprawie znacznie zwykły naleśnik, kakao i owoce nabierają zupełnie innego smaku:)

Czekolada posypana płatkami migdałów...pyyycha!
Trochę witamin...
No i nie mogło zabraknąć najmłodszego smakosza!
Smacznego Wam życzę (chociaż to już pora raczej na drugie śniadanie) i miłego piątku:)))
Może chociaż w ten weekend uda się coś "wycraftować"?
Trzymajcie kciuki!!!!!
Pa!
Marta

środa, 21 listopada 2012

Lepimy pierogi:)

Witajcie moi kochani! Wpadam na chwilę, by zobaczyć co u Was słychać i wrzucić kilka migawek z wczorajszego lepienia pierogów! Zabawa była na całego,szczególnie chłopcy mieli radochę: każdy z nich dostał po kawalku ciasta i lepili je, gnietli, przeciskali nawet przez praskę do czosnku...Szczególnie zachwycony był nasz najmłodszy domownik i tylko nie mógł zrozumieć, dlaczego nie można jeść tej fajnej, plastycznej masy?
Bilans ogólny to: pólmiski pełne pierogów z serem i z truskawkami (biorę takie mrożone truskawki oczywiście), pełne brzuchy i kawałki ciasta rozrzucone po całym domu...hihihi

Janek pomaga w wykrojeniu kóleczek...

Nie uwierzycie może, ale deska i wałek to dzieła mojego taty (zrobił mi także praskę do ziemniaków)!!!! Ten to powinien założyć bloga:) Imieninowe buziaki dla Ciebie tatuś!

Adaś też próbuje swoich sił: pod czujnym okiem starszego brata)
Już za chwikeczkę, już za momencik...
Powiem Wam w tajemnicy, że najbardziej uwielbiam pierogi z serem i miętą (takie robiła moja babcia). A ponieważ na balkonie jeszcze niektóre zioła rosną w najlepsze, więc i teraz dodałam świeżej mięty do farszu serowego (taki sam farsz można dodać do naleśników). Mówię Wam pyyyszota!
Ściskam serdecznie i zapraszam na Candy do Madzi:) Cudności do wygrania no i jest co pooglądać, ja już się zapisałam:) Więcej szczegółów znajdziecie tutaj.
Buziaki!!!!
Marta

czwartek, 15 listopada 2012

Mini-szarlotka i linky party:)

Nie wiem, jak Wy, ale o tej porze roku lubię czuć w mieszkaniu zapach cynamonu, ciastek i pieczonych jabłek...To chyba ta aura za oknem, taka niesprzyjająca i tęsknota za Bożym Narodzeniem sprawiają, że chce mi się trochę dogodzić i sobie i bliskim!
A że w zamrażarce miałam trochę zamrożonego ciasta na babeczki (o których pisałam tutaj a przepis na nie znajdziecie tutaj), więc postanowiłam zrobić takie mini-szarlotki.
Foremki wyłożyłam ciastem a na wierzch położyłam jabłko, posypałam wszystko cukrem z cynamonem i wstawiłam do piekarnika na ok 15-20 minut.
Janek tradycyjnie już uprosił kleks z bitej smietany na środku, ja zaś zjadłam to w takiej postaci:
A tak na marginesie: co ja bym bez tej zamrażarki zrobiła??? Praca, dzieci, dom i nie ma aż tyle czasu, żeby codziennie gotować, dlatego mrożę praktycznie wszystko (nawet bulion-"podstawę" na zupę w specjalnym pojemniku ofc:) Potem tylko wyjmuję ciasto, kopytka czy bulion i w kilkanaście minut obiad gotowy!

Na koniec jeszcze jedno: zostałam zaproszona na linky party doKasi, gdzie dzielimy się różnymi pomysłami:)

Oczywiście biorę w nim udział, chociaż mam pewne kompleksy co do mojego DIY (czyli Do It Yourself:)Do pięt nie dorastam dziewczynom, które malują, szyją, haftują, dziergają czy w inny sposób craftują...Ale cóż, staram się jakoś i liczę na to, że kiedyś znajdę więcej czasu ( w końcu dzieciaki kiedyś urosną prawda?) i na mojej werandzie na wsi będę sobie np. szyła serduszka, takie ulubione, nieforemne i przydługawe...
Bo trzeba mieć marzenia:)
Dziękuję Kasiu za zaproszenie i zachęcam wszystkich do wspólnej zabawy:)
Buziaki!
Marta 

środa, 14 listopada 2012

Mielone inaczej:)

...czyli mięso mielone w roli główej!
Moi chłopcy nie są szczególnie mięsożerni, więc trzeba użyć fortelu, by przemycić to białko tu i ówdzie:) Dzisiaj pokażę Wam mój sposób na mięso mielone inaczej niż w kotlecie czy spagehtti. I gdy mój Janek prosi o "mielone inaczej", to ja już wiem, co mam robić!

Mięso przygotowuję tak jak na mielone (czyli jajko, sól, pieprz,podsmażona cebulka i czosnek). Potem formuję małe kotleciki-kuleczki, obtaczam je w bułce tartej i smażę na rozgrzanym tłuszczu na złoty kolor.
I teraz sos:
Puszkę pomidorów mieszam z ziołami (biorę te, co mam w domu, czyli bazylia, oregano, majeranek, rozmaryn, ale może być też inna kombinacja, zależy co kto lubi), dodaję czosnek (u mnie obowiązkowo!), 2 łyżki oliwy, sól - ja daję morska prowansalską Kamis i wszystko miksuję. Sosem polewam kotleciki i zapiekam w piekarniku ok 20-30 min w temp. 180 stopni.
Oczywiście możemy pominąć etap zapiekania, tylko podgrzać sos w rondelku i wrzucić do niego kotleciki - wedle uznania:)
Obie wersje mój syn pochłania w ilościach "hurtowych" (dziś np. "wciągnął" 6 kotlecików:)
Całość podawałam dzisiaj z kopytkami i mini-marcheweczkami.
Skoro nie mam w tygodniu czasu na craftowanie (bu......) to chociaż kulinarnie upiększe żywot sobie i domownikom;)
Buziaki dla Was!!!!
Dzięki za komentarze i pytania!
Buźka
Marta

P.S. Czasem mam wątpliwości, czy dzielić się z Wami tymi przepisami...Zawsze wydają mi się one takie banalne i zwykłe, mam wrażenie, że już każdy to zna i przynudzam trochę ...Jednak od czasu posta z avocado uznałam, że czasem to co dla mnie wydaje się takie bez znaczenia, zwyczajne i nudne, może kogoś zainspirować, prawda?
O najprostszych rozwiązaniach człowiek czasem zapomina:)
A co Wy o tym sądzicie?
Miłej nocki....



wtorek, 13 listopada 2012

Podziękowania raz jeszcze i moje nominacje:)

Witajcie kochani!!!Korzystając z okazji, że ma w pracy anioła o imieniu Agnieszka (a tak na marginesie nie znam "niefajnej" Agnieszki, coś w tym musi być?), udało mi się wygospodarować trochę czasu na napisanie tego posta!
Huuurraaaaaaaaaaaaa!!!!!
Przede wszystkim chciałabym podziękować jeszcze raz za wyróżnienie
które otrzymałam nie tylko od Ali i Winki, ale tez od Agi :))))  Fajna zabawa i zawsze to miło dostać wyróżnienie prawda???
Na pytania Winki i Agi odpowiedziałam już na ich blogach, więc ciekawych odsyłam do dziewczyn!
A tutaj moje nominacje:

A moje pytania to:
1. Zima czy lato?
2. Kawa czy herbata?
3. Kino czy teatr?
4. Plaża czy góry?
5. Kryminały czy romanse?
6. Fortepian czy skrzypce?
7. Lody czy czekolada?
8. Gruzja czy Hiszpania?
9. Ulubiona książka?
10. Ulubiony film?

Pozdrawiam serdecznie i dobrej nocki życzę!
Marta

sobota, 10 listopada 2012

Sobotni wieczór...

Witajcie moi kochani!!!
Po dzisiejszych zmaganiach na uczelni, zakupach, ogarnięciu domu i przygotowaniach do części artystycznej jutro, nie mam, niestety, weny na bloggowanie:( 
W ramach nadrabiania zaległości rodzinnych odpaliliśmy świece (mój nowy nabytek!!!) i zrobiliśmy sobie wieczór filmowy (tzn. wszyscy w szlafrokach, popcorn i zgaszone światło a my "rozwaleni" na sofie oglądamy rodzinnie "Artur i Minimki")


Trochę mi głupio, że taki "bylejaki" ten dzisiejszy post, bo akurat dostałam dwa wyróżnienia od Ali i Winki, za co bardzo serdecznie z tego miejsca DZIĘKUJĘ!!!!
Dziewczyny jesteście wspaniałe!!! Miło jest wiedzieć, że ktoś tutaj zagląda...
To moje pierwsze wyróżnienia, tym bardziej Wam dziękuję:)
Jeszcze tylko odpowiedzi na pytania i idę spać ( w końcu od tego jest weekend, żeby odespać!)
  
A teraz, zgodnie z zasadą, odpowiedzi na pytania od Ali:
1. Wysokie obcasy czy balerinki ?
Balerinki:) mam już ich trochę, ale nigdy za wiele:)
2. Włosy długie czy krótkie ?
zdecydowanie dłuuugie! Kocham wszelkie plecionki, warkocze, loki...
3. Czerwony czy zielony ?
Zdecydowanie zielony: jak trawa na wiosnę, moje oczy, nadzieja czy.....dolary hihihi
4. Światło lampy czy świecy ?
Kocham świece, lampiony, wszelkie latarenki:) przy świecy każda rozmowa ma tajemnicę, kobiety wyglądają wyjątkowo tajemniczo i pięknie...
5. Kwiaty w doniczce czy w wazonie ?
Hm, kocham i takie i takie! od męża wyłącznie w wazonie!
6. Delicje czy krakersy ?
Delicje - smak dzieciństwa i kocham połączenie czekolady i galaretki.
7. Podróż marzeń ?
Gruzja!!!!!!!!!!!!!!
8. Film o miłości czy komedia ?
Komedia!Uwielbiam się śmiać:))))
9. Lato czy zima ?
Lato zdecydowanie (łatwiej ubrać dzieci na dwór hihi) a zimę kocham w górach na nartach!
10. Siatkówka czy koszykówka  ?
Tylko siatkówka!
11. Zabawka z dzieciństwa ?
Lalka i seria książek o Doktorze Dolittle:)
Buziaki i dobrej nocki...

piątek, 9 listopada 2012

Dlaczego lubię piec muffinki???

Witajcie kochani!!! Mamy piątek, co oznacza dla mnie "wznowienie" aktywności blogowej! Nareszcie chwila, by zerknąć co słychać na innych blogach, pozaglądać trochę do znajomych i poinspirować się:)
W piątek i w weekend staram się nadrobić trochę zaległości "domowych" i mam tu na myśli nie tylko sprzątanie, prasowanie czy gotowanie (to też!), ale przede wszystkim spędzić czas z moimi chłopakami!Już i tak mam wyrzuty sumienia, że bywają dni, gdy w domu jestem gościem, dlatego, zainspirowana przez Anię i jej wypieki, postanowiłam upiec muffinki!
Nie ukrywam, że lubię je z wielu powodów: są łatwe i szybkie do wykonania, zawsze wychodzą i można dodawać praktycznie co się chce! Dodatkowy plus to fakt, że dekorowanie ich wyzwala w moim starszym (na razie) dziecku inwencję twórczą, czego dowodem są te oto babeczki!
Jest wiele możliwości...
z misiami żelkami....
czy z bitą śmietaną...
ewentualnie z czekoladą i kolorową posypką...
Najwięcej radochy sprawiło nam robienie małych chorągiewek z wykałaczek i materiałowej taśmy samoprzylepnej:) 
Wszystko dekorował Janek, ja pomagałam przy wycinaniu chorągiewek!
 Co do mojej młodszej pociechy to, hmm, skrzętnie wyjmowała każdą chorągiewkę (pod czujnym okiem mamy!!!) i każdy żelek czy posypkę...Adaś nie skażony jeszcze przez przemysł cukierniczy najbardziej lubi muffinki w wersji "pure";)
Oby jak najdłużej!
Pozdrawiam Was weekendowo i postaram się jeszcze odezwać!
Buziaki:)
Marta

niedziela, 4 listopada 2012

Wielki Dzień

....dla mnie był dzisiaj:)
A zaczęło się tak: 5 rano, Adaś się obudził i raczej nie zanosi się, żeby chciał jeszcze pospać mimo moich usilnych próśb (czyt. braku reakcji;)
Więc co robi sprytny malec???
Przytula się do mnie i po raz pierwszy w swoim niespełna dwuletnim życiu mówi do mnie:
"Mama, kosiam Cię..."
No i jak tu się złościć i nie wstać???
Dlaczego oni tak szybko rosną???Stanowczo za szybko to mija...
PozdrawiamWas serdecznie:)
Pękająca z dumy mama Janka i Adasia:)

W roli głównej: Pani Dynia:)

Jeszcz niedawno było tak: rosła sobie beztrosko a my z Zosią cykałyśmy sobie z nią zdjęcia:)
A potem przyszła jesień i Pani Dynia wylądowała w spiżarni u mojej mamy:)
Mama solidarnie podzieliła ją na równe części i każdy zabrał do domu!
No więc nie było rady, trzeba było zrobić zupę z dyni!!!
Podaję przepis, tym razem (na prośbę jednej z czytelniczek) postaram się w miarę skrupulatnie...Przy gotowaniu często stosuję metodę "na oko" i dlatego bywam niedokładna...Jednak rozumiem, że jak się coś robi pierwszy raz, to człowiek potrzebuje dokładnych danych:)
Zobaczcie jak łatwo się ją robi:
1 kg dyni
1 litr wywaru warzywnego
25 dag masła
1 cebula
pół szklanki mleka
pieprz, sól, gałka muszkatołowa, szczypta curry (nieobowiązkowo)
Cebulę posiekałam, zeszkliłam na maśle. Do tego dodałam pokrojoną w małą kostkę dynię i smażyłam razem ok 5-10 min.
Wszystko zalałam wywarem warzywnym (pewnie można i z kostki, ale jak miałam warzywa z działki to aż grzech ich nie użyć). Przyprawiłam wszystko do smaku i gotowałam ok 15-20 minut. Potem zblendowałam  i wymieszałam z mlekiem.
 
Do tego dałam grzanki czosnkowe (wiem, wiem, przesadzam z tym czosnkiem, ale ja naprawdę go uwielbiam...) oraz starty parmezan! 
Cudny kolor, cudny smak....pychota:) I naprawdę szybka i prosta w przygotowaniu! Tylko trzeba dobrze przyprawić, bo dynia sama w sobie jest lekko słodkawa, lekko mdła.

Janek najbardziej lubi ciągnący się ser i grzanki! Stał cierpliwie i czekał, aż wszystko obcykam...Z dobrze poinformowanych źródeł wiem, że u mojego brata dzisiaj też dyniowa na stole;))))
Zostało mi trochę tej dyni jeszcze, mimo że podzieliłam się z sąsiadkami:) Resztę chyba zamrożę no bo szkoda!Może zrobię ciasto dyniowe, jeszcze nigdy nie robiłam? Macie jakieś fajne sprawdzone przepisy???
Miłego niedzielnego popołudnia życzę!!!!
Dzięki za odwiedziny, czasami jak patrzę na liczbę wejść to serce rośnie...
Czekam na komentarze, co dobrze, a co nie najlepiej mi tu wychodzi? O czym chciałbyście/chcielibyście przeczytać? Krytyka jest jak zwykle potrzebna, chociaż nie ukrywam, że lubię tez te pozytywne komentarze:)))
Buziaki dla Was wszystkich, dobre dusze!
Marta

sobota, 3 listopada 2012

Bo jedno to za mało...

Avocado, bo o nim mowa:)
My lubimy je w postaci pasty/dip-a do smarowania grzanek:)
Jako "guacamole" jemy ją z nachosami (chipsami z mąki kukurydzianej), jak przyjdą goście, wiecie sami, taka szybka przekąska.
 Lubimy ją też na kanapce, z salsą z pomidorka i listkiem pietruszki, najczęściej na kolację i to w sobotę - ze względu na obecność czosnku:)
Janek zajada się nią aż do ostatniego kęsa - ja szczęśliwa, bo znowu przemyciłam dziecku czosnek:)
Przypominam sobie czasem swoje dzieciństwo i traumę związaną z podawaniem mi czosnku...na kanapce z szynką, z mlekiem....ble...
Pewnie jakby było w czasach PRL-u avocado to i ja bym pochłaniał czosnek w ilościach hurtowych;)
Jedyny, który póki co gardzi smakiem tego owocu/warzywa? jest najmłodszy Adaś. Mam nadzieję, że do czasu:)

Zawarte w avocado tłuszcze jednonienasycone są bardzo łatwo przyswajalne dla organizmu ludzkiego, owoc ten zawiera dużo witamin (m.in. A, witaminy z grupy B, C, PP, K, H oraz kwas pantotenowy) oraz substancji mineralnych (wapń, potas, fosfor). Po prostu bomba witaminowa!!!
Upłynęło trochę czasu zanim nauczyłam się kupować dobre avocado:) Nie wiedziałam, że twardy owoc jest niedojrzały i dopiero miękki da się utrzeć na głądką masę:)

Jak już kupię odpowiednie, kroję je na pół, wyjmuję pestkę, miąższ wydrążam dużą łyżką. Potem dodaję koniecznie sól i ząbek czosnku (można dodać także posiekanego drobno pomidorka czy cebulkę) ugniatam wszystko widelcem na gładką masę (taką jak masło).Trwa to zaledwie parę minut i w takim samym czasie znika ze stołu:)
Polecam!!!
A jutro post z dynią w roli głównej (chociaż Halloween i całe to szaleństwo już za nami)
Pozdrawiam wszystkich baaardzo serdecznie!!!
Buziaki
Marta


piątek, 2 listopada 2012

Kuchenne przydasie:)

Hej, hej!!!
Dzisiaj moich wnętrz ciąg dalszy!
Fascynacja stylem skandynawskim trwa już od jakiegoś czasu, to już wszyscy wiedzą. Kiedy urządzaliśmy nasze mieszkanie, wizja była zupełnie inna i stąd dosyć duża ilość wanilii i czekolady w moich wnętrzach (z przewagą czekolady niestety). Teraz próbuję to jakoś sukcesywnie zmienić, co nie jest łatwe przy pragmatyzmie moich współdomowników...I chociaż z przemalowywaniem mebli jeszcze trochę poczekam (Ola z Moje miejsce na ziemi dała mi nadzieję, że to jest możliwe i wykonalne!), to staram się dodatkami, tkaninami możliwe "rozbielić" moją czekoladową przestrzeń:))))
A oto kilka zdjęć z kuchni:

Te wieszaczki widziałam w Home&you już w lipcu, ale czekałam cierpliwie na przecenę! No i się doczekałam...Wzięłam oczywiście kilka też i na wieś:)
Zapewne te wolne dni mijają Wam na odwiedzaniu tych, którzy odeszli...
Cieszmy się tymi, których jeszcze mamy, ich obecnością i bliskością,
nawet jeśli czasem trudno nam się porozumieć.
Ja mam w głowie tylko te słowa: księdza Twardowskiego:
"Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą
Zostaną po nich buty i telefon głuchy...
Tylko to co nieważne jak krowa się wlecze.
Najważniejsze tak prędkie, że nagle się staje..."
Jak dobrze, że jesteście:)
Pozdrawiam i ściskam każdego z osobna...
Marta